آخرین صحنه...

...کفش های قهوه ای ِ سوخته ات بود, از همان هایی که ظریف ترش را دارم و امضاهای تند ِ من.

...جین خاکی رنگت بود و اصرارهایم برای خریدنش و امضاهایی که چرایش یادم نمانده. راستش همان لحظه هم نمی دانستم چرا.

...نوشیدنی ِ توی دستت بود. نمی خوردی اش. فقط بازی می کردی.

نگاهم را بالاتر بردم, خواستم آخرین صحنه را ثبت کنم...امضاها تمام شد, بیرونم انداختند.