Ritmo Total

ساعت از یازده گذشته. مزدای سورمه ای رنگ بیشتر از حد مجاز تو خیابونای خلوت در حرکته.

هر دو ساکت اند. سرعت رو کم می کنه. نگاش می کنه, سرش پایینه و داره با دسته کیفش ور میره. چونه شو می گیره و به سمت خودش بر می گردونه. "باورم نداری نه؟؟"  دخترک سرش رو می چرخونه و  به بیرون زل می زنه. حالا سرعت شون بیشتر شده. دستش رو از پنجره میبره بیرون تا باد خنک رو لمس کنه. باد شالش رو تا بلندی ِ کلیپس خورده ی موهاش عقب میبره.

پسر صدای آهنگ رو بالا میبره. "ریتمو توتال" به یاد رقص دو نفره ای که با هم داشتن. تو این فکر ِ چرا همیشه کاری می کنه که باعث نا امیدیش بشه! نگاش می کنه. هنوزم تمام صورتش به سمت بیرونه. دخترک چشماش  رو میبنده و فشار میده تا یادش بره این آهنگ ِ دو نفره شون بوده.

سر کوچه ترمز می کنه. تو چشمای هم نگاه می کنن. "باورم می کنی؟؟"  "........."

دخترک مسیر صد متر مونده تا خونه رو می دوئه.